Vænlegt haustfrí !

Þessa vikuna hef ég haft meira en nóg að gera.  Á miðvikudaginn var byrjaði ég semsagt í nærri því tveggja vikna haustfríi, sem er rosalega notalegt.  Og þann sama dag var ball skipulagt af einhverjum öðrum skóla en við Paula skelltum okkur með einni stelpu úr bekknum okkar.  Það var rosalega gaman, ég dansaði eins og ég ætti lífið að leysa.  Þetta er örlítið ólíkt heima á Íslandi, þarna voru krakkar frá 15-18 ára og allir að drekka á ballinu, það er "leyfilegt" hérna.  Svo er dansað uppi á borðum og stólum og verulega sveitt andrúmsloft og já öðruvísi tónlist.  En fyrir öllu er að ég skemmti mér mjög vel og við komum ekki heim fyrr en um 5 leytið.  Daginn eftir var svo engin pása, fórum í matarboð til konu sem vinnur með Claire og eyddum öllum deginum þar.  Á föstudaginn hittum við svo aðra skiptinema sem eru með Rotary Club og eyddum öllum deginum einnig með þeim, borðuðum, fórum í bíó og á kaffihús. 

Á mánudaginn birtist óvæntur gestur á heimilið, eða það er að segja fósturbróðir minn Thomas.  Hann mun eyða fríinu sínu hérna.  Hann er rosalega skemmtilegur og erum búin að fara í eitt partý með honum sem var líka rosa fínt, sungið og spjallað.  Það er víst eitthvað sem er sameiginlegt með flestöllum löndum.  Á miðvikudaginn fengum við svo annan óvæntan gest en það er strákur frá Austurríki, Gerhard sem er að fara að skipta um fjsk. og dvelur hérna þangað til nýja fjsk. tekur á móti honum eða í viku. 

Helgin hefur svo farið í það að spila fótbolta svo ekki sé meira sagt. 

Í nótt græddi ég einn klukkutíma vegna þess að við skiptum úr sumartímanum.

Annars hef ég það bara gott þó svo að suma daga sé þetta örlítið erfitt, en þegar dagarnir eru svona troðfullir hefur maður engan tíma til að hugsa um erfiðleikana en þegar ekkert er að gera þá hefur maður tíma til að hugsa og allt er svo tómlegt.  Það er samt ekkert nema eðlilegt og ég reyni bara að njóta lífsins. 

Ásbjörg

 

Frakkar ekki hrifnir af hvalveiðum !

Þessa dagana fæ ég ekki mikið lof í lófa fyrir að vera Íslendingur.  Eins og þið væntanlega vitið var á dögunum hvalveiði leyfð í atvinnuskyni.  Frakkarnir eru jafnframt ekki mjög hrifnir af þessu eins og margar aðrar þjóðir.  En ég hef ekkert með þetta að gera, núna er ég frakki, þetta árið.  Þó að pabbi minn sé forseti Íslands eins og stelpunum í fótboltanum tókst svo vel að misskilja þá fæ ég engu ráðið. 

Annars var vikan bara fín, borðaði með stelpunum í fótboltanum á þriðjudaginn eins og svo oft áður og enn sem áður var það mjög fínt og skemmtilegt.  Svo gerðist ég sniðug og keypti mér málfræðibók fyrir 11 ára krakka til að æfa mig aðeins, því mér gengur ekki vel að ná þessum sirka 10 tíðum sem við höfum í frönskunni, en þetta er allt að koma. 

Fyrir þá sem vilja vita um leikinn sem ég spilaði síðastliðinn sunnudag þá gekk það bara hreint ágætlega, þótt mér reyndist erfitt að skilja hvar þjálfarinn vildi að ég væri á vellinum vegna þess að fótboltaorð eru eitthvað sem eru ekki í mínum orðaforða, en eftir leikinn tókst mér að skýra fyrir honum að ég spilaði yfirleitt hægri kant, eða hefði gert það í sumar.  Svo að næsti leikur verður mun betri, en hann er næsta sunnudag. 

Um helgina fór ég ásamt fósturfjölskyldu minn til Belgíu til að heimsækja bróður Claudes og fjsk. hans.  Við lögðum af stað fljótlega eftir skóla í gær og vorum rétt að renna í hlaðið heim aftur núna.  Í gær afrekaði ég það að vera í Frakklandi, Lúxemborg og Belgíu sem ég tel ekki slæmt.  Mér leið samt ekki eins og ég væri í öðru landi, þarna er líka töluð franska og við vorum bara á heimili þeirra nánast allan tímann fyrir utan smá göngutúr úti í náttúrunni, sem var ansi fallegt.  Við fengum ekkert öðruvísi mat þarna enda eru þau frönsk og búa bara í Belgíu.  Mér skilst samt að maturinn í Belgíu byggist að mörgu leyti upp á frönskum með majonesi og jú þeir eru þekktir fyrir gott súkkulaði líka.  En ekkert af þessu rataði ofan í magann minn þessa helgina, en hugsa að ég myndi varla orka það að vera skiptinemi hjá belgískri fjsk.  Vinkona hennar Paulu sem er skiptinemi í Belgíu kom svo og heimsótti okkur í dag og komumst við að því að á hennar heimili er víst ekta belgískur matur. 

Þau hjónin í Belgíu eiga þrjú börn sem við áttum góðar stundir með og gátum lært mikið af.  Einn strákur og tvær stelpur 3,4 og 5.  Strákurinn hafði mikinn áhuga á okkur og var að skoða hvar við ættum heima og svona og þegar hann sá Ísland sagði hann : þetta er nú pínulítið land, býrðu bara ein þarna eða ?  hugsa að þetta hafi verið kaldhæðni en það sem við mættum líta á er það að Belgía er líklega svona 10X minni.  Svo spurði hann Paulu hvaðan hún væri og hún sagðist jú vera frá Brasilíu og þá sagði hann : já það hlaut eitthvað að vera, þess vegna tala ég miklu betri frönsku en þú. 

Smá fróðleikur svona í lokin.  Ég var að komast að því að það eru til um 350 tegundir af frönskum ostum !  hvorki meira né minna.  Fyrir glöggar manneskjur eins og mig áttaði ég mig á því að ég ætti að geta borðað eina tegund á dag allt árið um kring. 

Á miðvikudaginn byrja ég svo í tveggja vikna haustfríi svo litla stelpan í Frakklandi hoppar glöð inn í næstu viku. 

En hún kveður að sinni,

Ásbjörg

 

Nýt lífsins í Frakklandi !

Þess vikuna var fullt að gera og það finnst mér hreint ekki slæmt, þá gleymir maður sér og nýtur lífsins í botn.  Það voru próf, fótboltaæfingar, verslað, matarboð og margt fleira.

Ég fór í stærðfræðipróf á miðvikudaginn og kom heim með þær slæmu fréttir að ég hefði gjörsamlega klúðrað því.  Þetta voru bara orðadæmi svo allur tíminn fór í að reyna að skilja uppl. og síðan sp. en þegar það tókst var bara stæ eftir sem fyrir mig var ekki mikið mál.  Ég náði ekki að klára prófið, kláraði svona 1/3 af því.  Svo leið sá dagur að við fengum út úr prófinu og viti menn ég og Paula vorum hæstar í bekknum með prýðiseinkunn.  Svo var líka sögupróf sem ég stóð mig alveg prýðilega í en á eftir að fá út úr því. 

Á miðvikudaginn fór ég í bæinn að versla með stelpu úr bekknum mínum og það gerðust undarlegir hlutir, fyrsta flíkin var keypt.  Ég keypti mér rosalega flottar Levi's buxur, en mig var virkilega farið að vanta buxur.  Á fimmtudagskvöldið fórum við Paula svo heim til Delphina sem er trúnaðarmaðurinn minn og gerðum crepes að frönskum sið.  Á eftir æfingu á föstudaginn fórum við nokkrar stelpur úr fótboltanum heim til Angel og borðuðum fondue einnig að frönskum sið og að sjálfsögðu var skálað í hvítvíni. 

Helgin var annars bara róleg en rosalega fín, fórum í gær enn og aftur á kaffihús með nokkrum krökkum úr skólanum og ég tek það fram að þegar við förum á kaffihús þá förum við alltaf á sama kaffihúsið, þetta er svona kaffihús skólans, allir í skólanum fara á þetta kaffihús.  Á eftir voru svo keyptir ýmsir nauðsynjahlutir.  Áttum svo rólegt laugardagskvöld heima yfir Dancer in the dark.

Í dag mun ég spila fyrsta leikinn minn með stelpunum og er svolítið stressuð en einnig spennt.  Ég hef ekkert sofið út síðan ég kom hingað, það lengsta sem ég hef sofið er til 9:30 og það einu sinni.  En það er kannski ekki þörf fyrir það þar sem það er farið svo snemma að sofa. 

Ég er búin að setja inn fullt af myndum en fleiri eru væntanlegar. 

Ásbjörg

Kólnandi veður í Frakklandi !

Það kemur víst líka vetur í Frakklandi eins og á Íslandi.  Hitinn er frá 10-15 °C en virðist vera enn kaldara vegna rakans.  Í kjölfar kuldans veiktist ég í vikunni og það var skal ég ykkur segja ekki gaman.  Það var rosalega skrýtið að vera veikur í Frakklandi, ekki heima hjá sér en þar sem dvölin er tæpt ár þá ætti maður varla að komast af án þess að veikjast smá.  Ég var samt fljót að ná mér þar sem hjúkrunarfræðingurinn Claire dældi í mig ýmsum tegundum af lyfjum.  Svo í vikunni var ekki spilaður neinn fótbolti og lítið gert, engin kaffihús þessa vikuna. 

Hinsvegar var helgin alveg hreint frábær.  Beint eftir skóla í gær keyrðum við upp í sveit til að fara í AFS camp ásamt skiptinemunum sem eru hérna í nágrenninu.  Þar mátti finna fólk frá hinum ýmsu löndum svo sem Íslandi, USA, Austurríki, Brasilíu, Ítalíu, Guatamala og Costa Rica.  Þetta var hin besta skemmtun og hreint frábært að hitta Örnu Láru.  Það var kannski töluð of mikil íslenska að sumra mati en það var alveg frábært.  Við fórum í gamla prentsmiðju í Epinal og dvöldum svo í sumarbústað einnar fósturfjölskyldunnar þar sem var borðað, talað mikið, setið við varðeld og sofið í svefnpoka og kuldinn á við íslenska útilegu.  Vaknað og borðað meira og svo var ekkert annað að gera en að undirbúa næstu máltíð og enn var borðað.  Nánast allt snerist um að borða.  Síðan var brunað heim í tómleikann, það er svo skrýtið að koma svona heim og hafa ekker fyrir stafni nema aðra 6 daga skólaviku eftir svona skemmtilega helgi.  Ég kannast meira að segja líka við þetta heima á Íslandi. 

Það gat ein stelpa borið fram nafnið mitt RÉTT - hún er frönsk en hún var skiptinemi í Finnlandi.  Það vakti mikla lukku. 

En að vana bruna ég af stað inn í næstu viku með bros á vör.  Ekki annað hægt

Væntanlegar skemmtilegar myndir frá franskri útilegu og fleiru. 

Kveð í bili,

Ásbjörg

Skelltum okkur til Brasilíu !

Líðandi vika var að vana bara góð, ég er farin að venjast lífinu hérna.  Ég er hætt að halda að ég sé heima í Súluhöfða þegar ég vakna á morgnana.  Mér finnst skrýtið að hugsa til þess að þetta muni vera heimilið mitt næstu 10 mánuði.  En þá rann það upp fyrir mér að nú þegar er ég búin að vera hér í mánuð og 9 - 10 svona í viðbót ættu ekki að skaða. 

Frakkland og Ísland eru ekki svo ólíkir menningarheimar.  Það er þó önnur saga að segja um Brasilíu og Ísland og sömuleiðis Frakkland og Brasilíu.  Það koma dæmi um það daglega.  Nefni hér nokkur dæmi bara til gamans.  Paula hendir alltaf klósettpappírnum (eftir að hún hefur skeint sér) í ruslatunnuna en ekki í klósettið ; hún hefur aldrei ryksugað og ég þurfti að kenna henni það ; hún hefur aldrei séð heyrúllu ( vegna þess að það kemur ekki vetur í Brasilíu ) ; hún hefur aldrei séð snjó.  Svona gæti ég endalaust haldið áfram. 

Ég er byrjuð að læra söng hérna hjá stelpu sem er 25-30 ára og er frá Kúbu.  Er í tónlistarskólanum hérna í Metz og er að fara að læra jazz söng.  Það er ekki það sama og ég er að læra heima - en ég spurði sjálfa mig bara : er ég hérna til að gera nákvæmlega það sama og heima ? og komst að þeirri niðurstöðu að svo er ekki.  Mér líst rosalega vel á þetta, er þó bara búin að fara í einn tíma enn sem komið er.

Mér hefur ekki enn tekist að komast í kaupæðið mitt eins og mér tekst svo furðuvel annars staðar.  Paulu hefur hins vegar tekist mjög vel til.  Ég er ekki búin að kaup eina einustu flík síðan ég kom hingað og kem ég nánast sjálfri mér á óvart.  Mig er meira að segja farið að vanta ýmsa hluti vegna þess að mér tókst ekki að troða nógu mikið af fötum með mér og ég er bara með eina skó til að vera í svona dags-daglega.  Fyrir manneskju eins og mig sem hef ekki tölu á pörunum sem ég á heima, þá gengur það ekki alveg upp. 

Í gær fór ég með stelpunum úr fótboltanum og einnig fylgdu með makar á handboltaleik, Metz á móti einhverju liði frá Luxemborg og leitt að segja þá tapaði Metz með fjórum mörkum ; þetta var mjög spennandi leikur.  Eftir leikinn fórum við heim til einnar stelpunnar að borða og það var borðað eitthvað sem kallast moul frites og komst ég að því að það er kræklingur og franskar.  Þetta þótti mér ekki gott en skemmti mér að vísu mjög vel.  Kom svo heim kl að verða 2 og svo var vaknað kl 7 í morgun til að keyra upp í sveit - eins og svo oft áður.  Í þetta skipti var það fjsk. Claudes sem kom saman og borðaði í hádeginu.  Í bænum þarna var einhver landa hátíð og skelltum við okkur þar með til Brasilíu - sem vakti mikla lukku hjá sumum. 

Væntanlegar eru myndir frá liðnum atburðum. 

Ásbjörg