Víkkað sjóndeildarhringinn

Við segjum að lífið sé til þess að lifa því eða eins og oft er sagt : Lifðu lífinu lifandi !  Það fékk mig aðeins til að velta því fyrir mér hvort ég hafi nokkurn tímann gert eitthvað annað en það.  Við skulum segja að ég hafi ekki alltaf verið að njóta lífsins en hef hins vegar alltaf lifað því.  Maður þarf nú samt að hafa fyrir því að hafa gaman af lífinu, hlutirnir koma ekkert bara hlaupandi til þín, maður þarf líka að sækjast eftir hlutunum sjálfur og vinna fyrir þeim.  Ég uppgötvaði til dæmis að til að eignast vini hérna verður maður að hafa mikið fyrir því og sýna að maður vilji kynnast fólkinu, það þýðir ekkert að væla og segja að enginn vilji tala við mann og að þeim líki ekki við mann.  Svo verður maður að nýta öll tækifæri sem manni gefst til að hitta fólkið því ef þú kemur ekki einu sinni þá í næsta skipti þá er þér ekki boðið vegna þess að þau halda að þú hafir ekki áhuga á að vera með þeim.  Það er samt ansi erfitt oft á stundum og tekur innilega á en í lokin er tilfinningin svo góð ef þér tekst vel til.  Það er reyndar eitt sem er neikvætt við þetta, það er að fyrir frökkunum þá verður þú alltaf íslenska eða brasilíska stelpan í skólanum sem er hérna í eitt ár og enginn vill verða of náinn einhverjum sem er vitað að fari síðan eftir einhvern tíma.  En við höfum hins vegar þörf fyrir að eignast vini hvar sem maður er í heiminum.  Með þessum orðum er ég ekki að segja að ég hafi ekki eignast vini og sé óhamingjusöm eða annað.  Ég er bara svona aðeins að velta fyrir mér aðstæðum.  Ég tel mig vera alveg ótrúlega heppna að hafa Paulu þar sem við getum orðið nánar og erum nú þegar.  Við tölum í minnsta kosti 1 klst á dag saman og bráðum verð ég búin að vita allt um lífið hennar en það verður alltaf nóg að tala um þar sem við þurfum að segja frá 18 árum lífs okkar auk þess allt sem gerist hérna í Frakklandi.  Oft á tíðum erum við að ganga í gegnum sömu lífsreynsluna en tökum því hins vegar ekki eins og það er gaman að sjá aðrar hliðar, víkkar sjóndeildarhringinn. 

Bráðum kemur betri tíð með blóm í haga....

Vissuð þið að ég er orðin 18 ára svo hérna í Frakklandi má ég gera allt sem ég vil en það mun breytast þegar snúið verður aftur á klakann.  Svo er komið nýtt ár svo ég get sagt að ég sé aaalveeeeg að verða 19... ekki satt ? Betri tíðin er komin, vonandi með blóm í haga og jafnvel sæta langa sumardaga, hver veit ?

Áramótin í Normandie voru ansi góð en vorum við staðsett í sumarbústað ansi stórum samt og var um það bil 40 manna veisla.  Svo það var gerður matur fyrir allan skarann og við sem komum fyrst sáum um það en "gestirnir" sköffuðu áfengi.  Þemað var að vera grímuklæddur einhverju sem byrjar á s og það hafði gleymst að segja okkur það en við gátum bjargað okkur með að segja að ég væri sunnlendingur og Paula suður- amerísk.  Síðan var haldið til Parísar þar sem túristatúrinn var tekinn og ansi menningarlegur - ekkert búðarráp.

Talandi um París þá verð ég að koma því á framfæri að Parísarbúar keyra alveg hreint eins og brjálæðingar og ég var bara skíthrædd en Thomas stóð sig samt vel, ég hefði sko aldrei treyst mér til að keyra þarna.  Það er kannski hægt að segja líka bara að Frakkar séu ekki hinir bestu bílstjórar.  Claire er til að mynda búinn að klessa bílinn 4 sinnum það sem af er dvölinni.  Fyrstu 3 skiptin voru fyrsta mánuðinn. 

Þá er bara skólinn byrjaður aftur og það tekur á.... það er alltaf jafn erfitt.  Hlakka samt til að komast aftur í hversdagsleikann en þetta var hinsvegar ansi gott frí. 

Ég er búin að setja inn myndir frá jólum og áramótum en á eftir að setja inn Parísarmyndir. 

Gleðilegt nýtt ár !

Ég er ekkert voðalega frumleg í fyrirsögnum þessa dagana.  Jæja ég ætla bara að henda inn smá kveðju, engar fréttir eða neitt.  Þið fáið að sjá myndir sem segja líklega meira en þessi 1000 orð sem ég skrifa hér.  Jólin voru frábær í útlandinu, afmælisdagurinn = skrýtinn.  Annars rétt í þessu var "bróðir" okkar að segja okkur að við erum að fara til Normandee - 8 klst akstur, brottför... núna.   Hann hafði breytt um skoðun, áður var það Strasbourg - 2 klst akstur, brottför...einhvertíman á morgun.....  Eftir dvöl í Normandee er stefnan tekin á París þar sem við munum hitta fósturforeldra okkar og eyða með þeim 4 dögum þar hjá systur Claire.  Svo ég segi bara Gleðilegt nýtt ár og takk fyrir það gamla - þó það vanti ef til vill 4 mánuði af því.  Eigum að vísu nóg eftir - ætla ég að vona.  Gangið nú hægt um gleðinnar dyr og ég lofa ykkur að það mun ég einnig gera.  Mér þykir samt alltaf gaman af svona óvæntum uppákomum, svo ég er bara ansi sátt.  Ég gat ekki farið án þess að blogga því ef það kæmi ekki blogg inn fyrr en í næstu viku, ég veit ekki hvað þið mynduð halda... Bless bless, Normandee HÉR KEM ÉG.   

Gleðileg jól !

Ég vil byrja á því að óska landsmönnum öllum, nær og fjær gleðilegra jóla og farsældar á komandi ári.  Kertasníkir virðist svo hafa gert sér sér ferð alla leið til Frakklands til að gefa mér og Paulu í skóinn, ekkert smá sátt með hann.  Eftir allar áhyggjurnar sem ég var búin að hafa yfir að fá ekki í skóinn þá létti þetta á. 

Þar sem ég er stödd í Frakklandi þá verða jólin að sjálfsögðu frábrugðin þeim íslensku.  Ég er þegar búin að opna pakkana mína vegna þess að í kvöld þá verða 30 manns hérna í mat, öll fjölskyldan hans Claude.  Kvöldið verður með sérstöku sniði, fólkið kemur um 8-9 leytið, þá er kampavín með öllu tilheyrandi og þar á eftir fara þeir sem á því hafa áhuga í kirkju.  Þannig að kvöldmaturinn verður líklega borðaður svona um miðnætti og af því að dæma hversu langan tíma frakkar taka sér í að borða vanalega þá býst ég ekki við því að á jólunum sjálfum verði minni tími tekinn í það, svo þegar þið verðið komin í rúmið, fólkið gott þá verð ég líklega enn að borða kvöldmatinn. 

Jólaskapið kom seint en kom þó, þar sem ég var í skólanum til hádegis í gær, þá var ekki mikill tími til að hugsa um þessi blessuðu jól.  Svo halda herlegheitin áfram á morgun með afmæli og ég vona einhverju tilheyrandi.  Þá mun litla jólabarnið verða 18 ára. 

Að lokum sendi ég stórt jólaknús til allra !

Chaque jour il faut se coucher moins bete !

Þessi vika er búin að vera ansi skrýtin þar sem er búið að skiptast á skin og skúrir.  Annaðhvort er þetta ótrúlega erfitt og leiðilegt og ég veit ekki hvað eða þvílík gleði !  Þessa dagana þarf samt alls ekki mikið til að gleðja mig.  Ég gladdist t.d. mikið yfir einkunn úr skilaverkefni í eðlis-og efnafræði sem var 19/20.  Ég tek það fram að í þetta verkefni var mikið lagt og á meðan á því stóð féllu nokkur tár.  Þið sem þekkið mig kannist eflaust við þessi reiðistár jafnt og gleðitárin mín frægu.  Þau hafa líka nokkur fallið þessa vikuna, sem betur fer. 

Það er alveg ótrúlegt hvað það getur gefið mikið að hjálpa öðrum.  Það er ein stelpa í bekknum okkar Paulu sem á voðalega bágt.  Á miðvikudaginn fórum við Paula með henni í bæinn og áttum ótrúlega góðar stundir með henni og hún var svo þakklát og sendi okkur þakklætisskilaboð um kvöldið, þennan dag fór ég ótrúlega glöð að sofa og vaknaði með bros á vör. 

Aðventan hérna er ansi frábrugðin og á Íslandi.  Ég veit ekki hvað það er en mér finnst bara engan veginn eins og það séu að koma jól, ég heyri engin jólalög nema einstaka sinnum þegar ég hlusta á það sem ég á í tölvunni minni.  Þetta er einhvernveginn ekki jafn hátíðlegt hérna, það bjargaði mér hinsvegar alveg að ég fékk sendar íslenskar smákökur, það gerði alveg gæfumuninn.  Ég var hinsvegar aðeins að átta mig betur á komu jólanna áðan þegar við fórum með Claire að kaupa jólatréð.  Keyptum rosa flott og stórt jólatré sem við erum búin að setja upp en það er í okkar höndum, mínum og Paulu að skreyta það. 

Heilræði mitt hérna í fyrisögninni er ansi góð setning sem ég ætla hreinlega að fara eftir.  Þetta þýðir að á hverjum degi þurfi maður að fara í rúmið minna heimskur.  Þegar mér var kennd þessi setning var ég einmitt spurð hvort ég ætlaði að deyja heimsk.  Þessar umræður fjölluðu um að smakka nýjan mat þar sem ég er erfið í þeim málum.  Það eru bara hlutir sem mig langar bara alls ekki til að smakka, eins og ostrur, hrogn og ef til vill fleira.  En þessar umræður áttu sér stað í súpermarkaðnum með Claire áðan og enduðu með því að hún keypti snigla sem ég samþykkti að smakka.  Ég er nú þegar búin að smakka allan fjandann, afsakið orðbragðið. 

Sniglaveisla og hananú !

Tími hvað ?

Ég var að velta fyrir mér að ég held ég hafi aldrei áður hugsað jafn mikið um tímann, hvort hann líður hratt, hægt, hvað er langt síðan ég kom og svo framvegis.  Þá áttaði ég mig á því að það er ekkert nauðsynlegt að vera alltaf að pæla - jæja núna er ég búin að vera hérna í 3 og 1/2 mánuð og 7 eftir.  Málið er einfaldlega bara að njóta lífsins !  Er lífið annars ekki til þess ?  Á mon avis, oui  Svo sá ég eina rosa góða setningu málaða á vegg niður í bæ.  Prendre le temps sinon il te prend :  Taktu þér tíma því ef ekki þá tekur hann þig.  Þetta er alveg rétt.  Önnur pæling um þetta franska líf.  Mér finnst að ég eigi að venjast lífinu hérna og finnast það bara hversadagslegt og allt það en á sama tíma þá verð ég aðeins að pæla í því að þetta er ekkert sjálfsagt að fá að búa hérna í Frakklandi hjá frábærri fjsk. og hafa það bara alveg rosalega gott. 

Það gengur ekki upp að rífast á frönsku, ég er þegar komin með reynslu í því.  Það var gjörsamlega misheppnað. 

St. Nicolas í Nancy var frábær helgi.  Við sáum frekar slappa flugeldasýningu sem einnig fór eitthvað úrskeiðis þar sem sumir fengu flugeldana beint á sig.  Það kryddaði hinsvegar aðeins upp á flugeldasýninguna.  Hitti Örnu Láru og viti menn við Íslendingarnir notuðum einungis frönskuna og gekk það bara ljómandi vel. 

Desember virðist ekki leggjast vel í Frakka.  Það eru allir þreyttir og pirraðir og eftir því sem ég best kemst að er það vegna þess að allir eru orðnir æstir í að fá frí, þeim þykir langt síðan við vorum í fríi.  Það er aðeins öðruvísi en á Íslandi.  Það er ekki nema rúmur mánuður síðan við vorum í næstum 2 vikna fríi.  Svona eru þessir Frakkar skrýtnir.

Ásbjörg

Er einhver fullkominn ?

Fullkomnunarárátta er streituvaldur.  Gerðu mistök til þess einsa að sýna fram á að ekkert slæmt eigi eftir að gerast ef þú klikkar.  Brenndu matinn, draslaðu út og klúðraðu samtölum.  Himnarnir hrynja ekki.  Hvílíkt frelsi. 

 Þetta sagði stjörnuspáin mín einn daginn þegar ég kom heim og taugarnar mínar gjörsamlega að gefa sig vegna þess að ég fékk út úr stærðfræðiprófinu(æfingastúdentsprófinu) og ég fékk 8,8 var að sjálfsögðu ekkert annað en sátt með það þangað til ég kemst að því að Paula fékk 9,8 !  Ég náttúrulega verulega pirraði mig yfir þessu og skil ekki afhverju hún þarf alltaf að vera með betri einkunnir en ég í skólanum þar sem að auki þá lærir hún ekki meira en ég ef eitthvað er þá lærir hún mun minna en ég. 

Þennan sama dag var það ég sem átti að elda matinn í hádeginu, ég virkilega hugsaði um að brenna matinn en ég gerði það ekki vegna þess að ég vil reyna að gera allt FULLKOMIÐ.  Það er bara ekki hægt.  Ég geri eins vel og ég get.  Ég get ekki krafist meira af mér.  Hinsvegar komst ég einnig að því að ég get notað árið í að æfa mig að verða besta dóttir í heimi þegar ég kem heim til mömmu og pabba.  Það ætti ekki að vera of erfitt þar sem ég er sú eina. 

Ég hugsa að ég og Paula séum hvor annarri jafn erfiðar.  Hún þolir ekki að ég skuli geta eldað, farið að hjóla með Claire og Claude, sungið, æft íþróttir o.s.frv.  Einnig fer það innilega í taugarnar á henni að ég skuli tala jafn vel og hún eins og staðan er í dag.  Svona er að eiga "systur"  - endalaus samanburður.  Hann getur bæði hjálpað manni en á sama tíma verið manni ansi óhagstæður.

Kom ég ykkur ekki á óvart ?  Það er ekki sunnudagur í dag !  Ég ákvað að vera ekki of fyrirsjáanleg í þessum bloggbransa.  Ég var orðin leið á sunnudagsblogginu ásamt fleirum.  Það bárust fyrirspurnir um að breyta aðeins til. 

Annars bíð ég spennt eftir helginni þar sem við munum vera í Nancy að sjá jólasveininn !  Aldeilis flottheit á AFS.  En þetta er ekki kaldhæðni - þetta er svona hefð hérna og heitir jólasveinninn St. Nicolas og ég segi satt að ég hlakka til - þar sem þetta er hluti af því að kynnast öðruvísi menningu.  Hérna fæ ég sko ekkert í skóinn, engir 13 jólasveinar.  Bara þessi eini sem ég held að gefi nammi. 

Vous me manquez trop !  J'éspere que je vous manque aussi, et en fait je suis sure.  Bisou

Aucha

Gott að lifa...

Þá er ég bara búin í prófum og byrjuð á nýrri önn því hérna eru þrjár annir.  Prófin gengu ágætlega en seinasta prófið var stærðfræði sem gekk betur heldur en seinast, en ég náði að klára það þrátt fyrir mikinn texta.  Ég fékk út úr landafræðiprófinu og fékk ekki nema 7 en það var ekkert vitlaust heldur líkaði kennaranum ekki skriftin mín og hvernig ég litaði kortið, ég hélt að ég væri ekki ennþá í barnaskóla og var þess vegna einungis að reyna að koma kunnáttu minni á framfæri ekki listahæfileikum.  Þetta er Frakkland ! 

Annars er ég bara búin að hafa nóg að gera, fór í afmæli hjá einni fótboltastelpunni, sá/hlustaði á Requiem Mozart sem var alveg frábært.  Og í dag tók ég herbergið mitt alveg í gegn og fór í gegnum peningamálin mín sem standa þannig að ég hef eytt rosalega miklum peningum.  Mér virðist alltaf takast að gera það. 

Það eru hreinlega bara að koma jól, bærinn er orðinn fullur af jólaljósum og búið er að setja upp jólamarkaði út um allt sem er ansi gaman að skoða og ég verð að viðurkenna að þegar ég sé þetta núna er ég bara orðin pínu spennt fyrir jólunum í útlandinu. 

Af öllu að dæma hef ég það bara gott í Frakklandinu um þessar mundir og engir erfiðleikar stíga inn um mínar dyr að svo stöddu.  Þó svo að það komi stundum smá tómarými þar sem mannig gefst tími til að leiðast smá þá er það eins og gengur og gerist. 

Ásbjörg

Mætt í kastalann !

Þessi vika var örlítið frábrugðin öðrum vikum þar sem "litlu stúdentsprófin" voru frá og með miðvikudeginum.  Ég tók frönsku, landafræði og ensku og enn er eftir stærðfræði.  Þar sem ég þurfti ekki að taka fleira var ég bara í fríi á miðvikudag, föstudag og laugardag en skellti mér í öll þrjú prófin á fimmtudeginum. 

Fyrst að enginn skóli var þá ákvað ég að dekra aðeins við mig, fór í klippingu og litun, plokkaði og litaði á mér augabrúnirnar afþví ég var orðin eitthvað hálfþreytt á mér og var slæm í húðinni sökum kólnandi veðurs.  Svo eitt kvöldið áður en ég ætlaði að lita á mér augabrúnirnar ákvað ég að þrífa á mér húðina og fann til þess einhverja prufu sem ég hafði fengið gefins frá líkamsræktarstöðinni.  Ég skrúbba á mér andlitið með þessari prufu og læt vera í svona 5 mín, en fann til mikils sviða og ákveð þá að spyrja Paulu hvort þetta sé ekki örugglega fyrir andlitið og við lesum á pakkninguna og er þetta þá ekki fyrir neðan mitti og með einhverju öðru sýrustigi og ég veit ekki hvað og hvað.  Ég þríf þetta í snarhasti af mér og fyrir vikið var ég ennþá rauðari heldur en áður og verri í húðinni.  Ég tek það fram að ég las ekki á pakkninguna áður en ég setti þetta á mig og veit hreinlega ekki afhverju ég gaf mér það að þetta væri fyrir andlitið, en svona er þetta   Mér tókst hins vegar að fara vandræðalaust í klippingu og litun þó svo ég hafi ekki beint verið sátt eftir það, þar sem hárgreiðslukonan skipti í píku og blés hárið á mér svo ég var eins og gömul kelling. 

Núna er ég samt voða sátt, búin að gera hárið mitt sjálf og satt best að segja tókst mér að finna mér úlpu og skó líka. 

Afmæli mömmu Claire undirtók alla helgina en var hins vegar alveg frábært.  Í gær var öll fjölskyldan saman komin í einhverjum voða flottum kastala þar sem hann var skoðaður og þar var borðað undir kristalljósum.  Svo voru sumir heppnir og fengu að gista í kastalanum í flottum prinsessuherbergjum en þeim hópi fylgdi ég ekki en við gistum hjá mömmu Claire.  Svo var vaknað snemma til að undirbúa sig fyrir messu en haldin var sér messa bara fyrir fjsk. og vini.  Þar var sungið og spjallað og borðaður ágætis matur.  Þessum ósköpum lauk svo rétt í þessu þar sem við vorum að renna í hlaðið heima. 

Uppgefin  og við tekur venjuleg skólavika sem ætti annars ekki að vera svo slæmt.  Stundum er bara gott að komast aftur í hversdagsleikann  

Í þetta sinn fáið þið hinsvegar að sjá myndir af herlegheitunum...

Ykkar,

Ásbjörg

Ásbjörg þarf að komast út !

Þá eru magaverkirnir yfirstaðnir svo ég get tekið gleði mína á ný.  Claire hafði margar tilgátur um ástæður magaverkjanna og m.a. orðaði hún það svo skemmtilega að Ásbjörg þyrfti hreinlega að komast út og ég held ég sé bara komin út...  En mögulega var þetta eitthvað stress í mér sem gerði það að verkum að maginn var í keng. 

Claire var eitthvað að spjalla við Paulu og sagði að þegar sá dagur rynni upp að ég syngi hérna heima þá fyrst geti hún verið viss um að mér líði vel.  Ég hafði alltaf fundið mér tíma þegar ég var alein heima til að æfa mig að syngja bæði mér til hags og einnig til þess að vera ekki að ónáða fjölskyldumeðlimi.  Jæja í byrjun vikunnar tók ég mig semsagt til og söng hástöfum í herberginu mínu til að sýna Claire að mér liði vel, vona að hún viti það núna.

Helginni er ég svo búin að eyða meira og minna í að læra efnafræði sem er gjörsamlega að gera mig brjálaða vegna þess að engin svona fræðiorð eru til í orðabókinni minni.  Mér tókst að komast í gegnum þetta á einhvern hátt sem ég skil ekki ennþá en tók mér hinsvegar tvo daga í það í stað kannski 1 klst hefði þetta verið á íslensku.  Komandi vika á eftir að verða erfið að ég held vegna þess að það eru svokölluð "petit bac" eða æfingastúdentspróf sem byrja á miðvikudaginn. 

Sökum "kuldans" þurfti ég að finna mér líkamsræktarstöð vegna þess að það fer að verða of erfitt að hlaupa úti.  Það gerði ég á eigin spýtur, hringdi út um allt og tók mér svo góðan rúnt um bæinn til að skoða þrjár sem mér leist best á og ræða um verð og þessháttar, ég var svo heppin að þær voru allar á sitthvorum enda bæjarins svo að á endanum var ég búin að taka mér rúmlega 3 tíma göngutúr.  Einnig þarf ég að fara að finna mér úlpu en í þeim málum er ég örlítið erfið, ég er búin að leita út um allt en virðist ekki ætla að finna eitthvað sem ég er ánægð með en aftur á móti er Paula ansi einföld í fatamálum, finnur strax það sem hún leitar að, enda gerir hún ekki miklar kröfur. 

Þið fáið engar myndir að sjá þessa vikuna, þar sem ég hef ekki gert neitt nógu merkilegt til að fá að festast á filmu. 

Ásbjörg sem er komin út !